در حالت عادی ، کارفرما می تواند ، دستمزد کارگر را مابین حداقل تا حداکثر (هفت برابر حداقل) دستمزد مصوب شورای عالی کار ، انتخاب نموده و آنرا در لیست بیمه اعمال و به سازمان تامین اجتماعی اعلام نماید . اما سازمان تامین اجتماعی بر مبنای اختیار قانونی که دارد ، می تواند در صورت لزوم و با تصویب شورای عالی سازمان ، مزد یا حقوق بیمه شدگان برخی از فعالیت های شغلی موسوم اصناف را طبقه بندی نموده و در کمیته کارشناسی متشکل از نمایندگان مجامع صنفی و اتحادیه های مرتبط ، بررسی و برای تصویب به هیات مدیره سازمان ، پیشنهاد بدهد . این نوع دستمزد طبقه بندی شده برای اصناف ، دستمزد مقطوع نامیده می شود و کارفرمای صنفی مکلف است که عینا” دستمزد مقطوع مصوب سازمان تامین اجتماعی را به کارگران خود پرداخت نموده و در لیست بیمه خود اعمال نماید به این مفهوم که اگر کمتر پرداخت کند به عنوان کسر پرداخت در نظر گرفته می شود و چنانچه بیشتر پرداخت نماید ، هزینه سربار خود را بدون الزام قانونی افزیش داده است . هدف از تعیین دستمزد مقطوع برای اصناف ، نزدیک تر نمودن دستمزد کارگران شاغل در کارگاه ، به دستمزد واقعی است . سازمان تامین اجتماعی برای بیش از 300 فعالیت ، دستمزد مقطوع تعیین کرده است . دستمزد های مذکور بر اساس جمعیت منطقه فعالیت کارگاه و بر مبنای شهر های کمتر از 500 هزار نفر و شهر های بیشتر از 500 هزار نفر مشخص شده . دستمزد های مذکور عموما” مابین یک تا دو برابر حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار در هر سال است .